Gdy rząd sugeruje żebyś był gotowy...

 Kilka dni temu na stronach Rządowego Centrum Bezpieczeństwa opublikowana została publikacja pod tytułem "Bądź gotowy! Poradnik na czas kryzysu i wojny". Znajdziecie ją pod tym linkiem, zachęcam Was do jej pobrania i wydrukowania, natomiast poniżej zwrócę Waszą uwagę na kilka rzeczy wspomnianych w publikacji.

Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to fakt, że taka publikacja powstała po 40 dniach wojny w Ukrainie. Dlaczego tak późno? Przecież wszystkie strony prepperskie wspominały o podobnych działaniach już od lat - może nie na wypadek tego konkretnego kryzysu, a jakiegokolwiek, ale zdecydowanie nie jest to temat nowy. Jakkolwiek uważam taką publikację za potrzebną, konieczną i przydatną (poza kilkoma szczegółami, ale o tym poniżej) to nie do końca wiem czy jest ona w tym momencie pożyteczna społecznie. Dlaczego? Ponieważ wypuszczenie jej akurat teraz, w świetle tego co się dzieje za naszą wschodnia granicą, może być odebrane jako lekkie zwiększanie niepokojów w społeczeństwie. Przecież gdybyśmy byli w 100% bezpieczni, nikt by o takich rzeczach nie pisał, prawda? Natomiast gdyby taka publikacja powstała, powiedzmy, rok temu - była by kompletnie inaczej odebrana. A dziś można by tylko przypomnieć o niej w kontekście obecnej sytuacji - miało by to kompletnie inny wydźwięk. Wiele krajów zachodnich kolportuje takie ulotki i instrukcje na wszelki wypadek od dawna. A teraz - pojawiają się głosy, że została ona napisana tylko z potrzeby chwili, na szybko, trochę "na kolanie", trochę pod publikę. Szkoda, ponieważ, choć posiada ona kilka błędów, to jest naprawdę niezłą podstawą do rozpoczęcia przygotowań.

Kolejne zastrzeżenie które mam do tej publikacji znajduje sie w samym tytule - wspomniane są kryzysy, później w treści jest spisana definicja kryzysu, natomiast nie podano żadnych przykładów. Troszkę mam wrażenie, że te kryzysy są wciśnięte tutaj troszkę na siłę. To znaczy, w niektórych sytuacjach kryzysowych opisywane w broszurze przygotowania na wojnę przydadzą się Wam bardzo, ale w innych sytuacjach - wcale. Pomogło by opisanie choćby kilku przykładowych sytuacji (poza wojną) w których można by wykorzystać przygotowania opisane w broszurze. 

Dziwnie napisana jest również część poświęcona alarmom. W akapicie poświęconym odwołaniu alarmu znalazło się zdanie "przewietrz pomieszczenie i uzupełnij zapasy środków do uszczelnienia drzwi i okien". Taka informacja jest oczywiście rozsądna, jednak jest to jedyne miejsce w którym wspomniano o uszczelnianiu okien. Akapit wcześniej, mówiący o ogłoszeniu alarmu, wspomina tylko o "wykonywaniu poleceń służb". Dopiero kilka stron dalej, opisując działania na wypadek zagrożeń CBRN wspomniano o zamknięciu okien i uszczelnieniu wywietrzników. Co ciekawe, pomiędzy tymi rozdziałami jest część poświęcona zapasom w domu, gdzie słowem nie wspomniano o tym jak  uszczelnić dom. 

Dość ciekawie i w miarę kompletnie odniesiono się do plecaka ewakuacyjnego. Jeśli jednak spakujecie wszystko co jest tam opisane - wyjdzie Wam z tego troszkę nie plecak a ze dwie torby ;) Co bym zmienił? Po pierwsze - po co radio na baterie? Przecież to jest duże, kosztuje, a zamiast tego można wykorzystać telefon komórkowy, który zazwyczaj każdy ma przy sobie.  Przypomnę, że przecież komórki mają funkcje radia. Jeśli zamiast kupować radio na baterie użyjecie komórki - oszczędzicie miejsce, zaoszczędzicie na wadze, a zaoszczędzone pieniądze możecie wydać na powerbank. 

Drugą kwestią są sztućce. Naprawdę zostały one wrzucone tam chyba troszkę na siłę, a na pewno bez zastanowienia. Wiem, to jest drobiazg, ale ważył będzie. Przecież zamiast kompletu sztućców można zabrać samą łyżkę. Może ona zastąpić widelec, a wiec tutaj oszczędzacie na wadze, a jeśli chodzi o nóż - jest on już wskazany w innym punkcie na liście.

Podobnie wagowo możecie zyskać jeśli zamiast kurtki przeciwdeszczowej zdecydujecie się na poncho. Będzie zdecydowanie mniejsze i lżejsze (ok, wszystko zależy od tego jaką macie kurtkę, ale w większości przypadków powyższe stwierdzenie będzie prawdą). Ponczo będzie również tańsze i ma te niezaprzeczalną zaletę, że możecie je założyć na plecak, chroniąc go przed deszczem. Z kurtką taka opcja nie będzie możliwa. 

Jeśli już jesteśmy przy deszczu - brakuje prostej informacji o tym, żeby wnętrze plecaka wyłożyć grubszym workiem foliowym - aby zabezpieczyć zawartość przed opadami. Wystarczy worek na śmieci, nie trzeba nie wiadomo czego, a efekt będzie osiągnięty. 

Rzeczowo jet opisana apteczka - niestety tutaj zastanawiam się co to są plastry chemiczne. Przeszukałem pół internetu - najbardziej odpowiadają temu plastry rozgrzewające, ale pewny nie jestem. Brakuje mi też wymienionego środka odkażającego - mała buteleczka octeniseptu czy podobnego środka przyda sie przy drobnych otarciach czy skaleczeniach.

Zastanawia mnie również pozycja dotycząca butelki filtrującej. Nie neguję konieczności posiadania filtra do wody lub innych metod jej uzdatniania. Jednakże postawcie się w roli nie-preppersa czytającego ten poradnik. Dla niego filtr do wody to ten w dzbanku w kuchni lub w butelce z marketu którą kupił dziecku aby miało z czego pić w szkole. Czy takie filtry będą miały zastosowanie gdy zaczerpniecie wodę ze strumienia lub jeziora? Zdecydowanie nie. Według mnie mogą być one wręcz zagrożeniem - dając poczucie złudnego bezpieczeństwa. Ten punkt powinien zostać doprecyzowany.

Brakuje mi za to w wyposażeniu stalowego kubka - dobry do zagotowania wody (uzdatnianie), warto też mieć swój kubek jak będą nas częstowali zupa czy herbatą w miejscu do którego się ewakuujemy. Sam kubek natomiast nie zajmuje wiele miejsca (zwłaszcza jeśli ma składane rączki). 

Zastanawiacie się pewnie dlaczego tak mocno poruszałem kwestię wagi i miejsca w plecaku. Otóż jeśli macie zabrać ze sobą dokumenty - będą one ważyły, sporo. A wiec każdy gram wagi zaoszczędzony na sprzęcie będzie dla Was cenny.

Na koniec rozdziału o plecaku ewakuacyjnym wspomniano, że nie wiadomo kiedy nastąpi ten moment. W związku z tym - warto mieć przy sobie taki plecak zawsze - a wiec zasugerowano, że powinny być trzy plecaki - w domu, w samochodzie i w pracy. Jest to bardzo dobra sugestia - trzeba być przygotowanym, ale... Śpiwór, radio na baterie, latarka, kurtka przeciwdeszczowa, narzędzie wielofunkcyjne, zapas gotówki, filtr do wody (sensowny a nie z marketu) - to wszystko to nie mniej niż 500 - 600 zł. Plus wszystkie drobiazgi (apteczka, mapa itp.) to kolejne 200 zł. Teraz pomnóżcie to razy trzy. A teraz pomnóżcie to razy ilość osób w rodzinie. Zanim wyrzucicie broszurę w kąt i stwierdzicie, że to nie na Waszą kieszeń - spieszę z pomocą. Wcześniej zasugerowałem, że można kilka rzeczy zastąpić innymi, które już macie w domu. Teraz dodam, że odpowiednio przemyślana procedura ewakuacji sprawi, że będziecie mogli ograniczyć ilość sprzętu (a więc i wydatki) a wciąż będziecie całkiem nieźle przygotowani na wszelki wypadek.  Jak to zrobić? Zapraszam do śledzenia mojego bloga - tam znajdziecie kilka niezłych pomysłów.

Po skończonej sekcji dotyczącej plecaka - przechodzimy do porad dotyczących ewakuacji. Tutaj zaskoczeniem dla mnie jest wskazówka, aby usunąć produkty z zamrażarki i lodówki. Jaki jest cel takiego działania? Nie wiem. Przecież jeśli ewakuujemy się na 12h (np pożar w bloku) to zimne produkty w niedziałającej lodówce (brak prądu) będą działały jak wkłady chłodzące - podtrzymają temperaturę chroniąc przed zepsuciem. Przy ewakuacji na dłuższy czas i tak trzeba będzie po powrocie zrobić remanent w lodówce.

Przy omawianiu ewakuacji wspomniano, o tym jaką trasa się poruszać, wspomniano również o możliwości zablokowania dróg. Według mnie - jeśli macie określony cel ewakuacji - powinniście przetestować i zaznaczyć na mapie przynajmniej dwie różne trasy do celu. Natomiast nieważne czy taki cel macie czy nie - wyposażyłbym samochód w CB-radio. Będzie to bardzo dobry środek komunikacji w trakcie ewakuacji - da on Wam obraz tego jak wygląda droga przed Wami, czy można jechać czy szukać objazdu. Pamiętajcie jeszcze o jednej rzeczy. Jadąc drogami niższej kategorii - będziecie mieli możliwość zjechania w prawo lub w lewo albo zawrócenia. Będzie możliwość zmiany trasy, poszukania objazdu. Na autostradzie czy drodze szybkiego ruchy - takiej opcji nie będzie. Utkniecie pomiędzy zjazdami i będziecie czekać na udrożnienie trasy.

Jeśli chodzi o dalsze części - opisujące zachowanie w reakcji na skażeń CBRN - zastrzeżenie mam tylko do jednego punktu. Otóż przy opisie skażenia radiologicznego i jądrowego wspomniane jest, żeby nie wychodzić przez 24 godziny ze schronu, chyba, że służby udzielą innych instrukcji. Dlaczego akurat 24 godziny? Przytaczaną zasadą dotycząca opadu radioaktywnego jest tzw reguła siódemek. Mówi ona, że po siedmiokrotnosci czasu promieniowanie spadnie o 90%. Tak wiec po 7 godzinach będzie ono wynosiło 10% tego, co po godzinie od opadu. Natomiast po 7 razy później, czyli po 49 godzinach - będzie ono stanowiło 10% tego, co po 7 godzinach. I tak dalej. A wiec jeśli nie będziecie wychodzili ze schronu/piwnicy nie przez 24 godziny a przez 49 godzin - będzie to zdecydowanie lepszym rozwiązaniem. A skoro i tak RCB zaleca przygotowanie zapasów na 7 dni - to te 2 dni powinniście wytrzymać na spokojnie. 

Skoro dobrnęliście do końca tego długiego wpisu - to czas na małe podsumowanie. To co napisałem wyżej może sugerować, że negatywnie oceniam publikację RCB. Prawda jest jednak inna - według mnie jest to publikacja całkiem dobra i całkiem potrzebna. Przedstawia ona w prosty i zrozumiały sposób zbiór podstawowych zasad i zaleceń do przygotowania się i do wdrożenia w niektórych sytuacjach awaryjnych. Stosując się do nich - w znaczący sposób podniesiecie swoje szanse przeżycia, nawet jeśli nigdy wcześniej nie słyszeliście o survivalu. Jeśli miałbym ją do czegoś porównać to do gotowego zestawu przetrwania, który można kupić w internecie. Nie jest on idealny, jest zdecydowanie przepłacony, można bez problemu samemu taniej skompletować lepsze dla siebie rozwiązanie angażując troczę czasu i energii na analizę tematu. Ale jeśli nie macie czasu an zdobycie odpowiedniej wiedzy i analizę Waszego konkretnego przypadku - jest to coś co w szybki sposób podniesie Wasze szanse przetrwania.

Według mnie - taka publikacja jest potrzebna, a właściwie była potrzebna już dawno. Można traktować ją jako bazę do dalszych działań. Co prawda bardzo dobrą bazę, ale jednak tylko bazę. Jeśli chcecie wiedzieć w jaki sposób na tej podstawie zbudować swoje własne przetrwanie - zapraszam do śledzenia mojego bloga. A tymczasem - do zobaczenia w lesie!