Większość moich noży, z ulubionym Schrade'm włącznie, jest czarna albo ma czarne klipsy. Coś czego na ciemnych jeansach niewiele widać - na jaśniejszych spodniach dość mocno się wyróżnia. I tak, pod pretekstem lepszego maskowania zacząłem rozglądać się za jakimś ciekawym i nieoczywistym nożem, innym niż czarny. W oko wpadł mi Smith and Wesson, model 1084306
Wiem, powiecie, że mogłem skorzystać z Sanrenmu 710 którego niedawno opisywałem. Ale po pierwsze - w chwili gdy szukałem noża Sanrenmu nosiła przy sobie żona, a po drugie - od kiedy to posiadanie jednego noża sprawia, że człowiek nie chce kupić innego?
Gdy S&W trafił do mnie - postanowiłem od razu przyjrzeć się mu dokładnie. I niestety - od razu wyszło kilka niemiłych niespodzianek... Pierwszą rzeczą jaka rzuciła się w oczy to faktura rękojeści. Na zdjęciach w sklepie internetowym wyglądała ciekawie, na żywo okazała się po prostu papierem ściernym... Niezłej jakości papierem ściernym, bo nóż mam od jakiś dwóch lat i dalej nie widać przetarć, ale jednak...
Największym rozczarowaniem było jednak otwieranie noża. Kołek niestety nie działa. Tak, jeśli zastanawiacie się jak taka prosta rzecz jak kołek może nie działać to ten S&W jest tego przykładem. Według mnie - kołek jest umieszczony w złym miejscu - trochę za blisko osi obrotu. Przez to siła którą trzeba przyłożyć żeby otworzyć nóż jest bardzo duża. Na tyle duża, że mi się to nie udaje. Sytuacji nie poprawia fakt, że nóż jest dość ciasno spasowany - a więc otwarcie z flippera również nie jest łatwe - trzeba mocnego ruchu nadgarstka żeby ostrze się otworzyło i zablokowało. Dość powiedzieć, że zazwyczaj otwieram nóż odchylając jego ostrze za pomocą flippera a potem kończę otwieranie kołkiem. Da się to zrobić jedną ręką a więc jest łatwiej niż w przypadku scyzoryków czy Opinela, ale nie po to kupuje się nóż z dwiema metodami otwierania jednym ruchem, aby żadna z nich nie działała płynnie.
Gdy jednak już uda się Wam otworzyć ten nóż - praca nim jest całkiem przyjemna. Nóż wygodnie się trzyma, rękojeść dobrze układa się w dłoni a klips nie wbija się w rękę. W pracy pomaga ciekawe wyprofilowanie głowni, która na grzbiecie ma "schodek" - zastępuje on jimping i to zastępuje całkiem dobrze - nie raz opierałem kciuk na tym "schodku". Bezpieczeństwo pracy zapewnia flipper, który po otwarciu pełni rolę jelca - blokuje palce przed zsunięciem się na ostrze. Dobrze swoje zadanie spełnia również frame lock - blokada trzyma ostrze pewnie, nie ma żadnych luzów.
Podoba mi się również sam kształt ostrza - ten "schodek" nadaje mu ciekawy wygląd, sam noż jest niewielki i ma dobre proporcje. Grubość głowi i jej szerokość zostały tak dobrane, ze nóż wygląda zgrabnie, ale daje pewność, ze nie jest z blaszki - ma zapas mocy, czuje się, ze nie wygniecie ostrza pod byle naciskiem. Jest poręczny, wygodnie się nim pracuje, nawet okładzina z papieru ściernego wyrobiła się troszkę i nie jest już ostra, za to nadal zapewnia dobry uchwyt. Generalnie rzecz biorąc można powiedzieć że to naprawdę fajny nóż na codzień.
Jak mogę wiec podsumować ten nóż? Nie ukrywam, że wizualnie mi się podoba. Pasuje mi również jego rozmiar, wygodnie nosi mi się go w kieszeni, wygodnie pracuje tym nożem - zarówno w drewnie jak i w kuchni. Tylko co z tego, jeśli jego otwieranie nie działa tak jak powinno? Dlatego właśnie, mając taką możliwość raczej nie zdecydowałbym się drugi raz na zakup tego noża. Nie skreślam marki, może jeszcze coś z jej produktów wpadnie mi w ręce, ale jeśli chodzi o ten model - niestety nie mogę go Wam polecić. Choć jeśli chodzi o jakość wykonania i trwałość nie mam nic do zarzucenia - to płynność obsługi przeważa nad powyższymi zaletami.
Jeśli jesteście ciekawi jakie inne noże wpadną w moje ręce - zapraszam do śledzenia mojego bloga. A tymczasem - do zobaczenia w lesie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz